Γενικές Πληροφορίες
Στην περιοχή της Μονής Λεχώβης, υπάρχει ένα προϊστορικό σπήλαιο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τον άνθρωπο από τα τέλη της Νεολιθικής εποχής (3500 έως 2800 π.Χ.). Το λακκοειδές κοίλο του αποτελείται από μια κύρια αίθουσα, με σταλακτίτες διάσπαρτους σε όλη την οροφή.
Οι ανασκαφές του σπηλαίου πραγματοποιήθηκαν από την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας κατά τα έτη : 1995, 1997, 1999, 2000, 2001 και 2003. Μια προκαταρκτική μελέτη των ευρημάτων που βρέθηκαν (κυρίως ειδώλια), τοποθετεί το σπήλαιο-ιερό μεταξύ του τέλους του 4ου ή των αρχών του 3ου αιώνα έως το δεύτερο μισό του 6ου αιώνα π.Χ..
Οι τύποι των τεχνουργημάτων, κεραμικά και ειδώλια, που ανακαλύφθηκαν στο σπήλαιο υποδηλώνουν την ύπαρξη λατρείας κάποιον νυμφών: γυναικείες μορφές, όρθιες και καθιστές, τον Απόλλωνα με τη λύρα, τον Σιληνό κ.α. ειδώλια του Πάνα, ζωόμορφα ειδώλια και ειδώλια σε σχήμα πουλιού. Η ύπαρξη αυτής της λατρείας αποδεικνύεται επίσης από τις αφιερωματικές επιγραφές σε όστρακα.
Οι τουρίστες δυστυχώς δεν επιτρέπεται να επισκεφθούν το σπήλαιο, καθώς πραγματοποιούνται αρχαιολογικές εργασίες.