Το μονοπάτι κατηφορίζει προς την Κάτω Βρύση, μια παραδοσιακήκρήνη του 18ου αιώνα, που βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Ελισσώνα, ο οποίος πηγάζει από το Κρυονέρι και χύνεται στον Κορινθιακό Κόλπο στην πόλη του Κιάτου. Το ποτάμι είναι γνωστό από την αρχαιότητα, ρέει νοτιοανατολικά στη μέση του χωριού Το μονοπάτι προσφέρει αμφιθεατρική θέα προς το χωριό και πανοραμική θέα στην καταπράσινη κοιλάδα του Ελισσώνα,. Οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο με πλούσια βλάστηση και πανύψηλα αιωνόβια πλατάνια.
Σε αυτό το μονοπάτι υπάρχει σημαντική εθελοντική δραστηριότητα μη κυβερνητικών φορέων της περιοχής, που φιλοξενούν νέους εθελοντές από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίοι εργάζονται από το 1999 για περιόδους 1-3 μηνών κάθε άνοιξη και καλοκαίρι, για την αποκατάσταση και διάνοιξη μονοπατιών στο Κρυονέρι, διαμέσου Ευρωπαϊκών προγραμμάτων εθελοντισμού, όπως η Ευρωπαϊκή Εθελοντική Υπηρεσία για Νέους και το Ευρωπαϊκό Σώμα Αλληλεγγύης. Οι εθελοντές συνεργάζονται στενά με τα σχολεία και τις τοπικές αρχές. Πολλά σχολεία έχουν λάβει έκτοτε μέρος σε εκπαιδευτικές επισκέψεις στο Μονοπάτι Κάτω Βρύσης με θέματα όπως το περιβάλλον και η παράδοση.
Μεγάλο μέρος του πλακόστρωτου και των μαντρών του μονοπατιού έχει αποκατασταθεί τα τελευταία χρόνια με παραδοσιακό τρόπο (φυσική πέτρα και ξερολιθιά) από πετρομάστορες και νέους εθελοντές με πλήρη σεβασμό στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική, η οποία είναι απόλυτα προσαρμοσμένη στο φυσικό ανάγλυφο του χωριού και στο φυσικό τοπίο που το περιβάλλει.
Η πρώτη ανάπλαση συγχρηματοδοτήθηκε από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κορινθίας και από χορηγίες το έτος 1999, ενώ η εργασία ήταν εθελοντική. Ένα μεγάλο μέρος του παραδοσιακού μονοπατιού διανοίχτηκε με τα χέρια από εθελοντές, αφού δεν υπήρχε πρόσβαση σε μηχανήματα και ήταν καλυμμένο για πάνω από 30 χρόνια από χώμα και πέτρες.
Η επιλογή του Δημοτικού Συμβουλίου Σικυωνίων για την ένταξη του Μονοπατιού Κάτω Βρύσης Κρυονερίου στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα αγροτουριστικής ανάπτυξης LEADER+ της ΑΝ.ΒΟ.ΠΕ. το έτος 2000 έγινε με γνώμονα την σχεδόν παντελή έλλειψη αγροτουριστικής υποδομής στην ορεινή περιοχή του Δήμου, παρόλο που περιοxή είναι πολύ ενδιαφέρουσα από ιστορική, πολιτιστική και περιβαλλοντική άποψη και έχει όλες τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη εναλλακτικών διαδρομών σε μια ζώνη παραδοσιακής γεωργικής παραγωγής (σταφίδα, σουλτανίνα, ελαιόλαδο).
Η δημοτική αρχή διαβλέποντας το έντονο ενδιαφέρον από τους τοπικούς φορείς και ιδιώτες επενδυτές για την ανάπτυξη αγροτουρισμού
στην περιοχή, στήριξε και πάλι με μια παρέμβαση σε αυτόν τον δημόσιο χώρο μοναδικής φυσικής ομορφιάς και παράδοσης, την αποκατάστηση του μονοπατιού που οδηγεί στην Κάτω Βρύση Κρυονερίου.
Η κατασκευή του δικτύου ύδρευσης στο Κρυονέρι, το 1962, έφερε το πολύτιμο αγαθό, το νερό στα σπίτια. Έτσι, δεν υπήρχε πλέον ανάγκη να χρησιμοποιηθούν οι δημόσιες κρήνες, όπως η Κάτω Βρύση, για την τροφοδοσία των σπιτιών ή το πλύσιμο ρούχων κλπ. Στην πορεία αφέθηκε στην τύχη του από τους κατοίκους οι οποίοι έχτισαν καινούργια σπίτια σε άλλα σημεία, με εύκολη οδική πρόσβαση, αφού η περιοχή παρέμεινε απρόσιτη για μηχανοκίνητα οχήματα. Η φύση ήρθε στη συνέχεια και κάλυψε το μονοπάτι για πολλά χρόνια. Η αποκατάσταση του μονοπατιού και η χρήση του από παιδιά και νέους και ξύπνησε τις μνήμες των παλαιών, οι οποίοι άρχισαν να διηγούνται παλιές ξεχασμένες ιστορίες από άλλες εποχές.
Η συνεργασία με το Δασαρχείο Κορίνθου για την ανάδειξη και προστασία του ρέμματος του ποταμιού Ελισσώνα, ακριβώς κάτω από το παραδοσιακό μονοπάτι που οδηγεί στην Κάτω Βρύση, στο παλιό γεφύρι και στον νερόμυλο, ακολούθησε την αποκατάσταση της προσπελασιμότητας διαμέσου του προγράμματος LEADER, για την ανάπτυξη του οικοτουρισμού και αγροτουρισμού στην περιοχή.
Η αποκατάσταση των παραδοσιακών στοιχείων και η ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς ενίσχυσε ένα ζωντανό χωριό και προσέλκυσε περισσότερους επισκέπτες από τη γύρω περιοχή, δίνοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα στους κατοίκους να απολαμβάνουν ένα όμορφο χώρο αναψυχής καθημερινά.
Περπατώντας την παραδοσιακή διαδρομή που οδηγεί στην Κάτω Βρύση, αντιλαμβάνεται κανείς τον λόγο που δόθηκε στο χωριό το τοπωνυμίο Κρυονέρι το 1958, το οποίο έχει άμεση σχέση με τις πηγές και τις βρύσες του.